خاموش کردن آتش کینه و انتقام با اسیدهای سوزاننده
یکی از دردناک‌ترین خشونت‌هایی که زنان جهان در طول دهه‌های اخیر با آن مواجه بوده و هستند، «اسیدپاشی» است. این فعالیت غیرانسانی که بعضا توسط نزدیکان قربانی همچون همسر یا نامزد با هدف انتقام‌گیری در پی شکست در روابط عاشقانه صورت می‌گیرد، مصداق بارز رفتار سبعانه یک انسان است که برای منافع یا خواسته‌های خود حاضر است لذت زندگی آرام و بدون دغدغه را از فردی دیگر سلب کند.
اما چه امری سبب می‌شود تا افراد به «اسیدپاشی» روی بیاورند؟ کسانی که چنین رفتارهای خشونت‌باری دارند، تصورشان از اقدام به چنین عمل فاجعه‌باری چه می‌تواند باشد؟ آیا اختیاری بودن اعمال انسان در زندگی برایشان تعریف عجیب و دور از ذهنی است؟
اسیدپاشی علیه زنان اگرچه برای انتقام و نابودی زندگی اجتماعی و آینده قربانی انجام می‌شود، اما بعضا به مرگ منجر می‌شود. این نوعِ شدید خشونت در کشورهایی که از نظر توسعه اجتماعی و اقتصادی در وضعیت خوبی نیستند و شکاف جنسیتی و خشونت علیه زنان و کودکان در آنها زیاد است بیشتر دیده می‌شود. از جمله می‌توان به بنگلادش، هند، پاکستان، کامبوج، چین و آفریقای جنوبی اشاره کرد. متاسفانه این پدیده در ایران و افغانستان و عربستان سعودی و عراق هم وجود دارد.
تازه‌ترین موردی که در رابطه با اسیدپاشی در ایران گزارش شده است، به امروز مصادف با دوم اردیبهشت‌ماه مربوط است که یک خانم ۳۷ ساله در شهر تبریز به دلیل اسید پاشی توسط همسرش دچار سوختگی شده است. بر اساس اخبار رسمی، این خانم با همسرش دچار اختلافات خانوادگی بوده و قصد داشته از وی جدا شود. این مساله برای همسرش قابل درک نبوده است و در نتیجه بدنبال انتقام‌گیری، حوالی عصر به منزل قربانی مراجعه کرده و پس از حضور خانم در جلوی درب منزل محتویات ظرف حاوی اسید را روی همسرش تخلیه می‌کند.
به گفته مدیر روابط عمومی بیمارستان سینا در تبریز: بخشی از صورت، دست‌ها و پاهای این خانم دچار سوختگی شده است و با توجه به اینکه موضوع به پلیس اطلاع داده شده، با تشکیل پرونده دستگیری این فرد در دستور کار قرار گرفته است.
منبع: فروغ بیداری
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۰۲/۰۲
